Bor oksit (dibor trioksit), amorf camsı halde ve iki farklı forma sahip kristal yapıda bulunabilir. Amorf formu renksiz, kokusuz, sert, camsı yapıya sahip bir katıdır ve genellikle borik asidin dehidrasyonu yöntemiyle üretilir. En yaygın kristal hali hegzagonal bor oksit, normal şartlarda kararlı halde bulunur.

 Bor oksidin diğer kristal hali ise daha az rastlanılan monoklinik bor oksit, normal şartlar altında termodinamik olarak kararlı değildir. Bu kristaller; sert, beyaz ve kokusuzdur.

Fiziksel Özellikler:

Özgül ağırlık : 2,17 g/cm3

Dökme (yığın) yoğunluğua : 1,10 g/cm3

Molekül ağırlığı : 69,62 g/mol

Erime noktası : 450oC

Kaynama noktası : 1860oC

Isı kapasitesi : 16,2 J/goC

Isıl iletkenlik : 0,345 W/mK

Özgül yüzey alanı : <1 m2/g

Difüzyon katsayısı : 1,1x10-5 cm2/s

Yüzey gerilimi : 68,17 mN/m (Ağ. % 1,0 sulu çözelti)

Renk ölçüm testi : 96,43 (ortalama L değeri)

Bazı Kullanım Alanları ve Faydaları

Cam

Camın üretiminde ergime derecesini düşürücü ve ısıl şoklara karşı direncini ve ısıl genleşme

katsayısını arttırıcı madde olarak kullanılmaktadır. Bor oksit aynı zamanda camın renk ve

parlaklığını da geliştirmekte, çizilme ve asite dayanıklılık direncini artırmakta ve camın

kristalize olma eğilimini düşürmektedir

Seramik

Bor oksit, seramik sırların üretiminde ve emaye sırlarında kullanılmaktadır. Seramik ve emaye

sır formülasyonları içerisinde bor oksidin birkaç farklı fonksiyonu vardır.

Özel Bor Kimyasallarının Üretiminde ve Katalizör Olarak Bor hidrürler, bor nitrürler, metal borürler gibi inorganik bor bileşiklerinin ve borik asit esterleri, alkil aril boranlar, boronik ve borinik asitler gibi organik bor bileşiklerinin üretiminde kullanılmaktadır.

Metalurji

Hemen hemen tüm metal oksitler için bir çözücü olması sebebiyle metallurji sanayiinde flaks olarak kullanılmaktadır. Elektrik ve Elektronik Sanayinde Çok saf Ga-As yarı iletkenlerinin hazırlanmasında kullanılmaktadır.